Gehaakte kerststal

Onze gehaakte kerststal. 

Het is een haat-liefde-relatie. 
Een aantal jaar geleden zag ik een patronenboekje passeren in een wol winkel om popjes te haken voor de kerststal. Het was ergens in november 2017, ik was in zwangerschapsverlof met een baby van een grote maand oud. De babyborrel was net achter de rug en ik was nog thuis tot het einde van het jaar. 
En wat doet nen mens met al die tijd tijdens zwangerschapsverlof, die baby slaapt altijd, juul was in de creche... je kent het wel, tijd te veel... ahum...
In mijn hoofd werd de kerststal dus in een mum van tijd gehaakt en stond alles klaar tegen begin December.

Realiteit was helaas iets anders. 
Net op tijd geraakte het kindje jezus in zijn hooibedje met de warme adem van de os en ezel en het toeziend ook van moeder Maria en vader Jozef. Verder dan dat ben ik in 2017 niet gekomen. 

De kindvriendelijke versie van de kerststal viel wel in de smaak. En met nog altijd het idee van de overvloed aan tijd in mijn achterhoofd, maakte ik met plezier een kerststal voor mijn jin-leidster. Dat ze net op tijd de drie koningn gekregen heeft, en tot in het voorjaar heeft moeten wachten op de kameel, zal ik er maar niet bij vertellen.

Laat staan dat Juul zijn meter er ook graag eentje wilde hebben, en er meer dan een jaar heeft moeten op wachten. We beslisten in 2019 ons hele huis te verbouwen en een tijdje bij de (schoon) ouders te gaan wonen met onze kroost. Bleek dan ook nog een nummer drie onderweg te zijn... en kregen daardoor de zelfgemaakte "doopsuikers" wel wat voorrang. (daarover binnenkort nog een blogje want ik maakte voor alle drie een set gehaakte en geknutselde doopsuikers. Je zie mooi de evolutie van mijn handwerk doorheen de jaren :P)

Mea Culpa, maar meer dan een jaar na datum kreeg Jozefien toch haar kerststal. De laatste koning en herder met schaap werden deze week afgezet aan hun nieuwe stal.

Over onze stal.... helaas... voorlopig  is het bij Maria, Jozef, Jezus en zijn kribbe, os, ezel en meneer de engel gebleven.
Maar ik beloof plechtig dat er tegen volgend jaar ook een herder, schapen, en drie koningen bij te vinden zijn...
Tegen kerst volgend jaar e, bedoel ik dus... deze drie koningen zullen we nog in onze beperkte bubbel vieren. Volledig corona-proof

(je zou bijna gaan denken dat ik een beter besef van tijd begin te krijgen met de jaren, maar niets is minder waar. Ik zal je mijn to-do-lijstje met deadline 'gisteren' besparen )