Deze periode vorig jaar. Ik was in zwangerschapsverlof en liep rond in Roeselare toen ik in de etalage de koddigste salopette zag in orange corduroy stof. Meteen nam ik er een foto van en stuurde die door naar mijn mama om te vragen of ze een patroon had. De gezelligste retro salopette in corduroy-stof voor Suze zat al in mijn hoofd. Kort daarna vond ik een leuke stof online voor een prikje. Ik bedacht toen dat jade ook wel leuk zou staan met een salopetje, maar wist wel dat dat niet haar favoriete kledingstuk zou worden. Het is nu eenmaal een rokjes/kleedjes-meisje. Al lukt het mij soms toch al weer om haar in een leuke broek te krijgen ook.
Ideaal om naar school te gaan, en niet met een natte broek thuis te komen uit de peuterklas, leek mij een salopette nu ook niet echt.
Het koopje stof was zeker meer dan genoeg voor een salopette voor de toen 5 maand oude Suze en ongeveer 2.5 jaar oude Jade. Zoals het hier wel vaker gaat zat het projectje in mijn hoofd, en bleef het daar helaas ook wat langer zitten dan gedacht. Tante corona was plots in het land en mij naaimachine draaide overuren. Maart en april waren toch wel uitzonderlijk warm waardoor het werken met de warme vloeren stof een beetje onnatuurlijk aanvoelde. De salopette en overgooierkleedje werden in de ideeënbus geparkeerd.
November en de tweede corona-golf was op z'n top. Mijn naaimachine draait deze golf niet echt overtoeren, het is het brei- en haakwerk dat dezer dagen de bovenhand heeft. Gelukkig is daar weer Jade en Suze hun oma die met alle plezier naai-kunstwerkjes tovert.
Aangezien ik stof had gekocht zonder goed te kijken hoeveel meter, werden er dus enkele kledingsstukken bekomen als resultaat: salopetje voor suze en overgooierke voor Jade van Beletoile, mini rok voor Suze en Culottebroek voor Jade naar patroon van de betsy broek uit La maison victor.
Als ik mijn mama moet geloven was het niet de meest makkelijke stof om iets uit te maken. Dus ben ik misschien stiekem content dat ik er geen tijd voor had :P.
De stof leeft precies een beetje en beweegt heel snel mee.
Wat een nadeel is bij het naai zal het denk ik des te aangenamer maken om te dragen.
De liefde voor corduroy is alleen maar versterkt met het zien van de kledingstukken die uit het soldenstofje ontstaan zijn. Hopelijk delen onze meisjes die liefde, zodat de kleren " tot op den draad versleten" zullen zijn.
Het wordt hier helaas een kerst in kleine kring, maar zoiezo met de gezelligste outfits die mogelijk zijn.
Merci oma.